Salę audytoryjną wkomponowano harmonijnie w historyczny układ zabudowy tak, aby uzyskać maksymalną ilość miejsc, przy możliwie prostych założeniach konstrukcyjnych i możliwie niskich kosztach realizacji i eksploatacji.

Przyjęty program użytkowy:
- sala audytoryjna na 340 miejsc
- sala przyległa seminaryjna na 56 miejsc
- mała sala seminaryjna na 25 miejsc
co stanowi razem 421 miejsc

Sala audytoryjna została częściowo wbudowana w istniejącą oficynę wschodnią oraz wypełniła część podwórca do ściany wewnętrznego ryzalitu Pałacu. Forma nowej substancji zachowała skalę istniejącej zabudowy.

Zalety przyjętego rozwiązania:
- forma bryły budynku podkreśla dawny podział użytkowy terenu podwórca
- zapewnia maksymalny gabaryt wewnętrzny przy minimalnym zewnętrznym przez co idealnie wpasowuje się w istniejącą substancję zabytkową przy minimalnej ingerencji w strukturę murów.